نقد و بررسی اسطوره سیزیف آلبر کامو ترجمه مهستی بحرینی انتشارات نیلوفر

اسطوره سیزیف آلبر کامو ترجمه مهستی بحرینی

درباره کتاب اسطوره سیزیف:

کتاب اسطوره  سیزیف مقاله ای فلسفی از آلبر کامو به ترجمه ی مهستی بحرینی است. آلبر کامو نویسنده، فیلسوف و روزنامه نگار فرانسوی بود و در سال 1957 به پاس آثار ادبی مهمش برنده ی جایزه ی نوبل ادبیات شد. او پس از رودیارد کیپلینگ جوان ترین برنده ی جایزه ی نوبل و همچنین نخستین نویسنده ی زاده ی آفریقاست که این افتخار را به دست آورده. کامو عمر کوتاهی داشت و در 46 سالگی با سانحه ی تصادف از این دنیا رخت بست، اما در عمر کوتاه خود کتاب های تأثیرگذاری خلق کرد: «مرگ خوش»، «طاعون»، «بیگانه»، «حکومت نظامی» و… 

سیزیف در اسطوره های یونانی به گناه افشای راز خدایگان محکوم می شود. پس باید تخته سنگی را به دوش می کشیده و تا کوهی می برده است، ولی به محض اینکه به قله می رسید، تخته سنگ به پایین پرتاب می شد و او مجبور بود دوباره این کار سخت را تکرار کند. کتاب «اسطوره  سیزیف» با این جمله آغاز می شود و کلیت درون مایه ی داستان را بر خواننده روشن می کند: «تنها یک مشکل به راستی جدی وجود دارد و آن هم خودکشی است. داوری اینکه زندگی ارزش زیستن را دارد یا نه بستگی به پاسخ این پرسش اساسی فلسفی دارد.»

کتاب «اسطوره  سیزیف» مشتمل بر چهار بخش است: استدلال پوچ، انسان پوچ، آفرینش پوچ و اسطوره ی سیزیف. این کتاب جزو سه گانه ی پوچی آلبر کاموست. در این اثر نویسنده اندیشه ها و آرای خود را درباره ی اتفاقات و احساسات پس از رسیدن به پوچی مطرح می کند. در این کتاب مهم نویسنده برای نخستین بار از واژه ی «ابزورد» استفاده کرده و کاربرد آن را رایج می کند. در دو کتاب دیگرِ سه گانه ی پوچی، داستانی از تجربه ی احساس پوچی از طریق شخصیت های داستان روایت می شود، ولی در «اسطوره  سیزیف» به خود مفهوم پوچی اشاره می شود.