نقد و بررسی آب و هواشناسی کاربردی 2778 ,حسین محمدی انتشارات دانشگاه تهران

 آب و هواشناسی  کاربردی ,حسین محمدی انتشارات دانشگاه تهران

یکی از عوامل سازنده محیط زیست و شاید از اساسی ترین آنها اقلیم است. شناخت اقلیم، در بررسی فعالیت های مختلف انسان در زمینه های گوناگون چون کشاورزی، محیط زیست، شهرسازی، حمل و نقل، جهانگردی و دیگر کارهای اجتماعی، اقتصادی و بهداشتی، نخستین و ضروری ترین مرحله است، زیرا در بین علوم به ویژه علوم مربوط به زمین، کمتر دانشی است که به اقلیم شناسی نیازمند نباشد. امروزه گسترش دانش انسان در مسائل مربوط به آب و هوا و مشکلات ناشی از افزایش جمعیت کره زمین انسان را در راستای افزایش منابع تولید به فکر مداخله در شرایط اقلیمی انداخته است. انسان به کمک فناوری پیشرفته می تواند در بعضی از شرایط میکروکلیماتولوژی محیط خود مداخله کند، ولی نمی تواند در شرایط کلی جو را که پایین ترین لایه آن تروپوسفر است (محیط زیست انسان) تغییر دهد و در نتیجه مناطق عظیمی از کره زمین را بیابان های گرم و سرد و مناطق يخ زده تشکیل می دهد از این رو بشر اولیه به حکم غریزه هرجا چشمه آب شیرین و اقلیم مناسبی می دید، همان جا ساکن می شد و جامعه های بعدی خود را پی ریزی می کرد.

 از این رو اقلیم عامل بسیار مهم تقسیم نواحی بیولوژیکی و بیوژئوگرافی جهان به شمار می رود. بدین ترتیب در پژوهش های علمی وابسته به محیط زیست ناچار به شناخت، اقلیم هستیم. با توجه به افزایش سریع جمعیت در جهان و مسئله تغذیه و خواربار، لزوم زیر کشت بردن زمین های بایر و خشک، یکی از پروژه های مهم سازمان خواربار کشاورزی جهان است. از طرف دیگر سازمان مناطق خشک و نیمه خشک جهان در این مورد وظایف سنگینی را به عهده گرفته و وظایفی نیز به عهده سازمان هواشناسی جهانی که یکی از شاخه های نیرومند سازمان ملل متحد است واگذار شده است.