تربیت به کجاره میسپارد؟ پیاژه ترجمه محمود منصور انتشارات دانشگاه تهران

تربیت در بُعد اخلاقی این است و اگر ملکه ذهن شد، بدین معنی است که هر وقت کاری انجام دهد بر اساس روش رفتاری و گفتاری می‌باشد که مربّی به وی آموزش داده.اینجاست که می‌گویند: «مربّی او را تربیت کرده است.» تربیت شامل ایجاد یا فعلیت بخشیدن هر نوع کمالی در انسان می‌شود که مطلوبیت و ارزش داشته باشد. این کمال گاهی جنبه شناختی دارد که به دانش، شناخت و آگاهی انسان مربوط می‌شود. گاهی نیز جنبه کنشی یا حرکتی دارد که به رفتار و اعمال عینی انسان که اغلب دارای مظاهر جسمانی هستند مربوط می‌گردد و بالاخره گاهی جنبه گرایشی یا عاطفی دارد که با نگرش، اعتقاد، ایمان و علایق، احساسات انسان مرتبط است.اغلب کسانی که در این راه تلاش کرده یا می‌کنند، بالاخره یا به تعریف تجویزی یا قیدی از تربیت روی می‌آورند و یا مانند فلاسفه پیرو مکتب تحلیل زبان به جای تعریف معین از تربیت به تحلیل و تبیین مفهوم آن با توجه به مصادیق می‌پردازند. گروه دیگری هم وجود دارند که تعریف معین و مشخص از تربیت را ممکن می‌دانند؛ آن‌ها عقیده دارند برای این که بین تربیت نظری و تربیت عملی تناسب و هماهنگی وجود داشته باشد لازم است تعریف روشنی از تربیت به دست داد. بعضی نیز مانند پیترز از ملاک‌ها و معیارهایی سخن می‌گویند که بتوانند آن را از سایر فعالیت‌ها جدا کنند.