نقد و بررسی ادبیات جهان را چگونه بخوانیم دیوید دمراش باترجمه شبنم بزرگی انتشارات چشمه

ادبیات جهان را چگونه بخوانیم دیوید دمراش باترجمه شبنم بزرگی انتشارات چشمه

قسمتی از متن کتاب ادبیات جهان را چگونه بخوانیم:

نخستین چالش خواندن ادبیات جهان این است که خود ایده ی ادبیات طی قرن های متمادی و در جای جای دنیا معناهای گوناگونی داشته است. حتی در جهان انگلیسی زبان امروز، این لغت می تواند بسیار گسترده یا برعکس، محدود به  کار برود. در متداول ترین کاربرد آن، ادبیات به سادگی به  معنای هر چیزی است که «مکتوب می شود»؛ در حقیقت، هرگونه ای از متن. وقتی پس از یک حادثه در اسکی، توی اتاق معاینه جراح تان می گوید: «جلوتر از متون روز در زمینه ی شکستگی های مرکب ایستاده ام.» منظورش اسناد و مدارک پزشکی است نه رمان های توماس مان. در معنای فرهنگی آن، «ادبیات» پیش از هر چیز به شعرها، نمایش نامه ها و داستان ها اشاره دارد، یعنی آثاری مبتنی بر تخیل خلاق که به زبانی فاخر و لذت بخش نوشته شده اند. اما حتی در چنین معنای خاص و متمرکزی، مرزهای ادبیات هنوز واضح نیست. خوانندگان اغلب بخشی از شعرها و رمان ها را تحت عنوان ادبیات می پذیرند که مثلا مشتمل است بر آثار ویرجینیا وولف، اما رمانس های هارلکویین یا تریلرهای استفان کینگ را زوائد شبه ادبیات می دانند. رِنگ ها زنگوله ها یا ترانه های تبلیغاتی، اگرچه شکل بسیار موجزی از شعر ارائه می دهند، به ندرت بخشی از ادبیات قلمداد می شوند.