نقد و بررسی از یادرفتن محمد‌حسین محمدی انتشارات چشمه

از یادرفتن محمد‌حسین محمدی انتشارات چشمه

به یاد می آورد امروز دو روز می شود که از دنیا بی خبر مانده است دو روز است که نمی داند در شهر آیا کدام گپی شده یا نی  دو روز است که خبر ندارد در کابل چی گپ شده و یا از قندرها چی فرمان هایی صادر شده است به یاد پنج سال پیش می افتد وقتی که سمت شمال سقوط کرد و طالب ها مزار را گرفتند و او رادیویش را پت کرد که مبادا آن را بگیرند و چند روز رادیو گوش کرده نتوانته بود  رادیوی قدیمی اش را که سال های سال است که با آن به اخبار گوش داده از روی تاق برمی دارد مثل هر روز قبل از این که روشنش کند با دستمالش گردو خاک را از رویش پاک می کند همیشه همین طور بوده اول گردوخاکی را که شبانه روی رادیو نشسته پاک می کند بعد پیچش را می پیچاند و غیژغیژش را می کشد اما حالی دو روز است که هیچ صدایی از آن نبرآمده است.

جوایز و افتخارات کتاب:

برندهٔ جایزه‌ی بهترین رمان ایران از سوی انجمن منتقدان مطبوعات ایران در سال 1386