نقد و بررسی احتمالا گم شده ام سارا سالار انتشارات چشمه

احتمالا گم شده ام سارا سالار انتشارات چشمه

کتاب حاضر نخستین اثر سارا سالار که جایزه ادبی «بنیاد گلشیری» را از آن خود کرده، زندگی زنی را به تصویر می‌کشد که در طول روز میان خیال و واقعیت در رفت و آمد است و با یادآوری خاطرات خود، رویداد‌های چشمگیر زندگی‌اش را بازگو می‌کند.راوی این قصه دختری همدانی است که پدرش را از دست داده و مادرش اعتیاد دارد. او در دبیرستان با دختری به‌ نام گندم آشنا می‌شود. گندم تک‌ فرزند است و پدر و مادرش از هم جدا شدند. بیشترین دغدغه این دختر پایدار ماندن ارتباطش با گندم است. او می‌خواهد در میان جست و جوهایش در گندم خود گمشده‌اش را پیدا کند.

آلو، انار، زغال‌اخته، تمشک، آلبالو، گردو، باقالى با گلپر، قره‌قوروت...
پسره مى‌گوید: «چى بدهم خدمت‌تان؟»
با این‌که پسره سر و ریخت درست و حسابى ندارد، گرم و گیراست. مى‌گویم: «اسم این گل‌ها چیست؟»
مى‌خندد و مى‌گوید: «والله من فقط داوودى‌اش را مى‌شناسم.»
لبخند مى‌زنم و مى‌گویم: «پس تو هم مثل من اسم گل‌ها را بلد نیستى.»
مى‌گوید: «من سگ کى باشم که مثل شما باشم؟»
کمى نگاهش مى‌کنم و یک‌ جورى که خودم هم نمى‌دانم چرا این‌جورى است، مى‌گویم: «یک ظرف آلبالو.»
یکى از آن پرهاش را مى‌دهد دستم.
مى‌گویم: «چند؟»
مى‌گوید: «میهمان ما باشید.»
مى‌گویم: «دستت درد نکند. چند؟»
مى‌گوید: «نه، والله، این‌دفعه میهمان، دفعه‌ى دیگر حساب مى‌کنیم.»

به خودم مى‌گویم حالا یکى به‌نفع من... خنده‌ام مى‌گیرد. اگر گندم بود چنان پوزخندى مى‌زد که نگو و نپرس... پولش را به‌ زور مى‌دهم و مى‌روم. آلبالویى برمى‌دارم و مى‌گذارم توى دهانم. سعى مى‌کنم از همان‌ وقتى که با زبانم تماس پیدا مى‌کند مزه‌اش را...