نقد و بررسی تالار آیینه امیرحسین چهل تن انتشارات نگاه

تالار آیینه امیرحسین چهل تن انتشارات نگاه

در تاریک روشن اتاق زیر نور مات و رقیق فانوس آنگاه میرزا را دید آنهمه باریک که می توانست از درز باریک میان در بگذرد. در آخرین لحظه وقتی برخاست و به بستر زن پشت کرد همین قدر باریک و نحیف بود؛ باریک چون یک تار مو.

رمان«تالار آیینه» را هرچند به معنای خاص کلمه رمانی تاریخی سیاسی نمی توان خواند ولی بخشی از قابلیت شاخص رمان بعد تاریخی آن است . و نویسنده با ظرافت داستان پنج زن را در چنین زمینه ای پیش برده است. این رمان در پنج بخش تنظیم شده است که در هر بخش، نقش یکی از زنان عمدگی می یابد؛ زنانی که همه شان رازی سر به مهر دارند. برخورد صحنه های جامعه با آنچه درون خانه می گذرد، تقابل ذهنیت زنانه یا تاریخ است. نویسنده در این رمان تصاویری رنگین از دنیای زنان اشرافی عصر قاجار ترسیم می کند. او در ابداع لحن زنان موفق است و از ورای گفتگوهای زنانه، آلام و آمال و مشغله های روحی آنان را آشکار می کند.