نقد و بررسی دوست مشترک ما چارلز دیکنزدو جلدی با ترجمه ی عبدالحسین شریفیان انتشارات نگاه

دوست مشترک ما چارلز دیکنز دو جلدی با ترجمه ی عبدالحسین شریفیان انتشارات نگاه

مرد به مهارت و استادی دختر اطمینان داشت، سکان قایق بدون استفاده رها شده بود، با تیزبینی ویژه‌ ای مراقب جریان مد رودخانه بود. از این‌رو دختر همیشه او را نگاه میکرد. اما اکنون نوری اریب از آفتاب در حال غروب بر ته قایق می‌ تابید، و چون بر لکی کهنه در قایق می تابید که به جسد جمع و چروکیدۀ آدمی شبیه بود، چنان می‌ نمود که انگار جسد به خون آغشته است. چشم دختر چون بر آن منظره افتاد، از ترس به خود لرزید.

مرد که ناگهان متوجه موضوع شده بود، با وجودی که عزم جزم کرده بود در جریان تند رودخانه همچنان به راهش ادامه دهد، گفت: «از چه‌ چیز ناراحت هستی؟ من که چیزی روی آب نمی‌ بینم.»