پژوهشی در اساطیر ایران

در نگارش کتاب پژوهشی در اساطیر ایران سعی شده از متن ها و مکتوبات مزدیسنی دورۀ ساسانیان و دورۀ نخستین امت اسلامی استفاده شود. دلیل این کار هم این بوده است که مطلوب تر است تا آثار فرهنگی هر دوره را به صورت مجزا مطالعه کرد و آن ها را با هم درنیامیخت؛ زیرا در طی زمان، بر اثر تحولات اجتماعی و تاریخی گوناگون، تفکرات جدیدی در میان مردم ظهور پیدا میکرد و برداشت های متفاوتی از هر اتفاق در هر دوره ای ایجاد میشد.

چرا اساطیر مزدیسنی دورۀ ساسانیان و امت اسلامی؟

یکی از دلایلی که مؤلف تاریخ این دوره را انتخاب کرد، دارا بودن ادبیات و زبان های میانۀ غربی ایرانی است؛ زیرا او بر این زبان بیشتر تسلط داشته و مدت های زیادی به مطالعۀ زبان میانه پرداخته است. علاوه بر این، ادبیات مزدیسنی این دوره از تاریخ، غنی تر و گسترده تر از باقی دوران می باشد و برخی مفاهیم و مسائل اساطیری را در خود دارد که در باقی ادوار وجود ندارد.

پژوهشی بر اساطیر ایران بر چه نظامی استوار است؟

این کتاب از هیچگونه نظم و منطقی در ارائه مطالب پیروی نمیکند. آیین ها و عادات دینی و جهان شناسی از منظر مزدیسنی همگی به گونه ای در کنار هم قرار گرفته اند. کتاب به نه بخش تقسیم شده استکه دو بخش نخست آن در تاریخ از بین رفته است. بخش سوم و چهارم به مباحث عمومی، خداشناسی و فلسفه اشاره دارد و بخش های دیگر هر کدام تاریخ شاهان و پهلوانان و اندرزنامه ها را در خود دارند.

آیا شناخت اساطیر این چنینی برای ما سودی دارد؟

انسان راه طولانی رسیدن به انسانیت را یک شبه طی نکرده است و ناگهانی به خدا ایمان نیاورده است. ذهن انسان همواره به دنبال یافتن پاسخ پرسش هایی نظیر:

• ما کیستیم؟
• از کجا آمده ایم و به کجا میرویم؟
• آیا زندگی پس از مرگ واقعیت دارد؟

می باشد.

براساس پاسخ هایی که انسان ها در طول تاریخ به این پرسش داده اند، میتوان از مراحل آگاهی و پیشرفت انسانیت آنان آگاه شد. براساس همین آگاهی ها و جمع آوری تجارب دوران مختلف میتوان به آگاهی بیشتر رسید.